Berneński pies pasterski

Pies pasterski- berneńczyk

Pies pasterski, jakim jest Berneńczyk to majestatyczny, duży pies z ras owczarków szwajcarskich. Choć jego aparycja na to nie wskazuje, ten wielki pies jest  niesamowicie spokojny i rodzinny. Dla kogo jednak ta rasa będzie odpowiednia? Przekonajmy się.

Charakter psa pasterskiego

Berneński pies pasterski charakteryzuje się spokojem i równowagą. Jest to rasa bardzo towarzyska i szybko przywiązująca się. Przez te cechy niestety nie nadaje się on do trzymania w kojcu czy zostawianiu samego na dłuższy czas. Berneńczyki kochają swobodę i duże tereny. Jednak mimo to powinny mieć nieograniczony dostęp do domu. Rasa ta charakteryzuje się również dużym podporządkowaniem i chęcią współpracy. Dzięki treningom i dużej spostrzegawczości mą świetnie nadać się strażnika domu. Choć jest cichym stróżem posesji, skutecznie odstraszy nieproszonych gości. Do swoich bliskich jest bardzo serdeczny, jednak do obcych może zachowywać spory dystans.

Berneńczyki to rasa rodzinna i otwarta na ludzi. Dzięki swojej cierpliwości i wyrozumiałości nada się świetnie do dzieci, niezależnie od wieku. Ze względu na swój rozmiar, mniejsze pociechy należy mieć na oku podczas zabaw z psiakiem. Złym pomysłem będzie również wyprowadzanie berneńczyka przez maluchy. Berneńczyki dogadają się również z innymi zwierzętami domowymi. Berneński pies pasterski to rasa psów bardzo aktywnych i energicznych. Choć nie wymagają aż tak dużego zużycia energii jak bieg przy rowerze – częste i kilkugodzinne wędrówki na pewno mu będą sprzyjać. Berneńczyki które nie wykorzystają swoich dużych pokładów energii, mogą przejawiać skłonności do niszczenia przedmiotów domowych czy rozkopywania ogrodów.

Zdrowie- berneński pies pasterski

Barneński pies pasterski jest jedną z wytrzymalszych ras. Jest odporny na niskie temperatuty, jednak poprzez grubą i długą sierść, upały mogą stać się dla nich niebezpieczne.Nie jest to niestety rasa długowieczna. Berneńczyki żyją zwykle od 8 do 10 lat. Mają niestety dużą skłonność do chorób nowotworowych, przyczyniających się do ich wczesnej śmierci.

Najczęstszymi chorobami dla nich są:

• Histiocytoza (niszczenie własnych komórek organizmu przez nowotworowo zmienione komórki układu odpornościowego)
• Hemangiosarcoma (naczyniakomięsak krwionośny)
• Mastocytoma (guz z komórek tycznych)
• Dysplazja stawów biodrowych
• Choroby oczu takie jak wywinięcie i podwinięcie powieki, postępujący zanik siatkówki i dysplazja siatkówki
• Osteochondroza
•  Enostoza
• Rozszerzenie i skręt żołądka
•  Alergie
• Przez swoje oklapnięte uszy, berneńczyki są narażone na zapalenie uszu.

Żywienie

Berneńczyki to psy duże i szybko rozwijające się. Dzięki swojemu apetytowi, bardzo łatwo przybierają na wadze, przez co należy kontrolować ich dietę, by ich nie przekarmić. By dobrać swojemu pupilowi odpowiednią dietę, należy zapewnić mu karmę dla ras dużych oraz odpowiednią dawkę witamin i kwasów tłuszczowych. Berneński pies pasterski nie nada się jako „odkurzacz” na resztki ze stołu. Rasa ta powinna mieć dietę składającą się z 80% surowego mięsa wołowego, drobiowego lub dziczyzny. Idealna dla niego będzie dieta BARF.

Pielęgnacja berneńskiego psa pasterskiego

Berneńskie psy pasterskie słyną ze swojej długiej i gęstej sierści. Żyjąc na dworze ich cykl linienia powinien być stały i występować dwa razy do roku. Psy trzymane jednak w pomieszczeniach mają ten cykl zaburzony i linieją przez cały rok. By temu zapobiec najlepiej wyczesywać psa raz w tygodniu. Warto zwracać uwagę na sierść za uszami i na ogonie, gdzie bardzo często tworzą się kołtuny. Nożyczki nie będą jednak najlepszym wyborem. Tworzące się zlepki sierści wystarczy rozdzielić i delikatnie przeczesać.

Kąpiele u berneńczyków nie powinny być też częste. W potrzebie do kąpieli należy używać specjalnych szamponów dla ras długowłosych oraz hipoalergicznych. Kluczem w pielęgnacji tych czworonogów jest przycinanie pazurów i sierści między poduszkami łapek. Poprawi to jakość jego funkcjonowania.

Pies pasterski- historia

Berneński pies pasterski wywodzi się od starożytnych dogów tybetańskich. Jego nazwa „Dürrbächler” wskazuje, że pochodzi on z okolic Szwajcarii. Jednak parę lat po tej nazwie, zmieniono ich nazewnictwo na Sennenhund czyli nasz polski odpowiednik Berneńskiego psa pasterskiego. W Polsce, pierwsze berneńczyki pojawiły się w 1979 roku. Zostały one sprowadzone z Czech i Niemiec.

Hodowla i cena

Cena szczeniąt berneńskiego psa pasterskiego zaczyna się już od 3500 zł, a może kończyć na nawet 6500 zł. Należy jednak pamiętać, że zależy ona od hodowli, wieku, płci oraz stanu zdrowotnego psiaka. Do ceny powinno się również doliczyć cenę utrzymania lawirującą między 250 do 350 zł odliczając dodatkowe wizyty u weterynarza. W każdym przypadku należy wyszukać hodowlę zarejestrowaną w FCI czy ZKwP czyli Związku Kynologicznym w Polsce.

Umiejętności

Nie jest trudno zauważyć że berneński pies pasterski to pies bardzo inteligentny. Jest to rasa wykorzystywana jako psy gospodarskie. Nadaje się do stróżowania domostwa i bbydła, ciągnięcia ciężkich wozów z towarami, a także jako psiterepauci. Ze względu na swoją wielkość, berneńczyki raczej nie nadadzą się do sportów dla psów.

Berneński pies pasterski – dla kogo się nada?

Berneńczyki nadadzą się dla rodzin i również amatorów posiadania psów. Nie będą jednak odpowiednim wyborem dla osób, które nie dadzą mu dużej ilości ruchu. Są to psy bardzo spokojne i cierpliwe, dzięki czemu nadadzą się tak naprawdę dla każdego, kto zechce poświęcić im trochę czasu.

Wady i zalety

Berneńskie psy pasterskie mają niewiele wad, jednak nie są również idealne.

Negatywy tej rasy to:

• – Kosztowność utrzymania.
• – Skłonność do zbierania odpadków podczas spacerów.
• – Krótkość życia.

Berneńczyki mogą nas zadowolić jednak wieloma superlatywami. Jednymi z nich są:

• – Przyjazne nastawienie wobec ludzi.
• – Nadają się do rodzin również rodzin z dziećmi.
• – Są świetnymi strażnikami swojej posesji.
• – Inteligentne i szybko uczące się.
• – Tolerują inne zwierzęta w domu.
• – Brak skłonności do agresji.

Ciekawostki o berneńskim psie pasterskim

• Jednymi ze sławnych właścicieli berneńskich psów pasterskich są Hilary Duff, Mark Harmon i Courteney Cox.
• Berneński pies pasterski i bernardyn bardzo często są ze sobą mylone.
• Dawniej berneńczyków używano do pilnowania zwierząt hodowlanych i ochrony ludzi przed drapieżcami.
• Rasa berneńskich psów pasterskich nie istnieje w umaszczeniu krótkowłosej.
• Jest to jedna z czterech ras szwajcarskich psów pasterskich.
• Berneński pies pasterski wciąż jest często wybierany na psa pasterskiego.
• Przy wyborze zabawki dla psa, należy zwrócić uwagę na kolor oraz rozmiar. Za małe zabawki mogą spowodować zakrztuszenie się psa.
• Pierwsi hodowcy berneńskiego psa pasterskiego rozszczepili truflę nosa psa, by rozpowszechnić tę rasę. Przeciwstawił się temu jednak jeden z sędziów wystawy psy, na której wystąpił pies.
• W dawnych wierzeniach, czarny pies miał odstraszać złe duchy. Dzięki temu, jednolity tricolor całkowicie zdominował szwajcarskich wielbicieli czworonogów.